Mijn Taifuntje is gecremeerd, maar de as heb ik niet. Toen haar dochter stierf hebben we haar hier thuis begraven.
Ik heb er sowieso geen behoefte aan om hen bij mij in de buurt te houden, hetzij in een urn, hetzij op een andere manier. Ik neem afscheid van hen en ik denk wel aan hen, maar op mijn eigen manier.
Ik heb ook voor familieleden niet de behoefte om naar het kerkhof te trekken. De as in dat potje symboliseert voor mij niet mijn dierbare overledene...